Freek is geboren in 1989 op een eiland. Sinds 2010 is hij Rotterdammer, en wil daar niet meer weg. Hij is politiek geëngageerd en leest sinds zijn zesde levensjaar dagelijks de krant. Inmiddels al weer twee jaar afstuderend student. Met Martin Luther zou hij graag nog eens een weiβbiertje drinken.

Rimme werd in 1990 in het ziekenhuis geboren, simpelweg omdat hij verkeerd om in de baarmoeder zat. Sindsdien is hij de kunst van het dwarsliggen nooit verleerd. Want waar iedereen een hekel heeft aan het Italiaanse voetbal is hij juist groot fan en zodra de top 40 een bandje geadopteerd heeft is die muziek voor hem direct passé. Eigenlijk is Rimme dus gewoon zo’n irritante hipster. Inderdaad: inclusief Danio-baard.

Studeerde als regisseur af aan de filmacademie en als dominee bij de PKN. Ontdekte door ‘The Tree of Life’ dat je met film ook kunt bidden.

Femmeke werd geboren met een intolerantie voor het niet begrijpen van zaken. Zocht haar heil in de journalistiek zodra ze ontdekte dat haar vader maar wat verzon als ze iets vroeg over de vitaminen in aardappels. Jaagt op katholieke exoten tijdens de Wereld Jongerendagen maar zit thuis het liefst in de vensterbank voor raamstaarsessies. Ze moet huilen van de krant, leest hem toch. Vindt veel eng maar durft alles.

Zijn grootste talent: "Dat ik van alle markten nét niet helemaal thuis ben." Zo blijft hij altijd als een kind verwonderd om zich heen kijken. Levi is een chaoot, dromer en vooral omdenker. Hij vindt vragen stellen, belangrijker dan antwoord geven.

Willem komt graag veel te weten, vooral als het over geschiedenis gaat. Hij houdt van boeken, vooral als ze over geschiedenis gaan, en van verhalen, vooral als ze over iemands heden en verleden gaan. Hij luistert liever dan hij vertelt, behalve naar de mensensoort waarvan Churchill zei: 'A fanatic is one who can't change his mind and won't change the subject.'

Al van jongs af aan geïnteresseerd in Oorlog en Vrede. Dat begon met Risk en Stratego en mondde uit in het verslinden van boeken van Pruisische generaals en Amerikaanse politicologen. Is ervan overtuigd dat om de wereld te begrijpen, zowel het laatste nieuws als het dikke boek onmisbaar is. Gelooft dat de wereld niet alleen draait om geld en macht, maar ook om cultuur, religie, idealen en ideologieën. Hij is niet naïef over het Kwade in de wereld, maar ziet óók het Goede.

Bart van Delen is een van de weinige mensen die het oude ambacht van tv-gids-maken nog beoefent. Hij kent letterlijk elk tv-programma en wijst jou op wat je, naast je Netflix-serie, moet bekijken op het good old televisiekastje.

Debora is een enthousiast vrolijk projectiel dat de wereld rondreist om bijzondere mensen te ontmoeten. Houdt van alles wat met beeld en media te maken heeft. Is een schaats- en voetballiefhebber.

Op de middelbare school vroeg Daniël zich af wat hij nu toch moest gaan doen. Het werd - ondanks dat de decaan de keuze afraadde - journalistiek. Iets leukers dan journalist zijn, kan Daniël zich nu niet meer voorstellen. Hij lag tussen de bosjes in Soest een geheime, kerkelijke vergadering te bespioneren, interviewde bewoners van de slumps van Nairobi en zat achter zijn bureau in Barneveld het nieuws bij elkaar te bellen. Nu is hij teamleider bij Dag6 en adjunct-hoofdredacteur van het Nederlands Dagblad. Minder schrijven, maar wel delen.

Willem maakt theater, zingt, schrijft, speelt en heeft een voorliefde voor apps, tools, tricks en gadgets die het leven leuker en makkelijker maken. Hoe word je een email-ninja, alles over paperclips, loslaten, delen en nooit meer iets onthouden. Begin elke dag met een lege inbox. Weet jij hoe je een banaan eet? Willem deelt graag de coolste lifehacks en apps bij u op locatie: vraaghet@willemgunneman.nl

Willem Jan is architect, theoloog en stadsmens. Hij werkte in China - eerst voor de rijkste familie van Nederland en daarna voor een communistische bank. Inmiddels is hij terug in Amsterdam en loopt twee dagen per week achter een kinderwagen door de stad. Daar kijkt hij goed om zich heen. Als student theologie aan de PThU doet hij namelijk onderzoek naar sporen van het christendom in de publieke ruimte. De hamvraag: Mokum als afspiegeling van het nieuwe Jeruzalem… een verre utopie of toch al een beetje werkelijkheid?

Hoe leef ik zo gezond mogelijk en waarom laat ik me beïnvloeden door de looks van anderen in de sportschool? Voor Laura zijn het daily issues. Haar ontbijt is het hoogtepunt van de dag, vijf keer per week hangt ze aan de bar en mensen interviewen vindt ze het leukste wat er is. Met vol enthousiasme houdt deze foodie je op de hoogte van de ontwikkelingen op het gebied van voeding, gezondheid en maatschappij. PS. hangt vijf keer per week aan de bar?! De pull-up bar, dus.

Maurice Hoogendoorn is dol op film en literatuur. Reislustig, getrouwd en redacteur bij het Nederlands Dagblad.

Rachèl’s fascinatie voor de Verenigde Staten en haar taalgevoel maakten dat ze voor een American door kon gaan tijdens haar studie theologie in North Carolina. Hier onderzocht zij hoe het Amerikaans christendom cultureel en historisch is bepaald. De waarom-vraag is er eentje die Rachèl vaak stelt.

Na een studie Social Work helpt Hermen mensen aan een baan. Daarnaast heeft hij een passie voor radio en muziek: ''Vroeger zette ik de wekker midden in de nacht om drie uur lang mijn favoriete programma te luisteren''.

Daan is gefascineerd door de macht van media en technologie. Hij is geen gadgetfreak maar vraagt zich af welke invloed technologie heeft op onszelf en onze relaties. Hoe veranderen smartphones de sociale dynamiek? Hebben kassamedewerkers dankzij automatisering straks nog een baan? En hoe treffen propagandatechnieken doel? Daan denkt globaal en vindt de antwoorden lokaal. Een kritische modelburger die fietst, bidt, graag nieuwe dingen bedenkt en de echtgenoot uithangt.

Het Binnenhof kent vele wandelgangen, waar Sjoerd rondloopt voor het Nederlands Dagblad. Verslagen van debatten, interviews, de persconferentie met de premier – het hoort er allemaal bij. Als de Kamer niet vergadert, ontvlucht hij de dikke rapporten en trekt hij er met pen en camera op uit voor verhalen over vluchtelingen en minderheden in binnen- en buitenland.

'Het lijkt vaak of hij microfoontjes in het Vaticaan heeft verstopt, want telkens weer is hij het die met nieuws uit het gesloten bolwerk komt', schreef Andries Knevel in zijn pausboek over Hendro. Rooms-katholiek theoloog, gepassioneerd voor de oecumene, liefhebber van de interreligieuze dialoog. Schrijft voor het Nederlands Dagblad, is thuis in Frankrijk en Rome.

Petra is geïnteresseerd in oplossingen voor de vele milieuproblemen. Door onze leefstijl vragen we te veel van de aarde. Hoe herstellen we de natuur en behouden we de soortenrijkdom en een goed klimaat? Zij is journalist bij het Nederlands Dagblad.

Sinds 2014 ben ik sociaal ondernemer en ontwikkel ik oplossingen voor publieke problemen in het sociaal domein. Ik word geraakt door situaties waarin 'het systeem' in de weg staat tussen overheden en burgers met een vraag. Om dat te doorbreken is kennis nodig, en betrokkenheid. Als vakmens Sociale Zekerheid bij Dag6 deel ik artikelen die daarover gaan.

Frans woont in Gouda, zijn hart ligt in Rotterdam en zijn hoofd zit vol muziek. Hij is vader, was redacteur van het legendarische magazine HebbeZ!, radio-DJ bij de EO en freelance muziekjourno voor verschillende media. Hij weet dingen van hiphop en hoe die muziekstijl verweven is met jongerencultuur.

Christine maakt tv-programma's bij de EO. Ze is redacteur voor Het Vermoeden en eindredacteur/regisseur bij De Nachtzoen. Ze heeft fascinatie voor de dood.

Adrienne schrijft in beelden en visualiseert taal. Als graphista en journalist is ze lastig in een hokje te stoppen. Ze houdt er dan ook van om grenzen over te gaan. Het liefst letterlijk. Ooit dacht ze de ideale baan gevonden te hebben: in een boekwinkeltje op een Chinees eiland. Maar, op zoek gaan naar trivia over bijzondere plekken, culturen en boeken vindt ze eigenlijk nog leuker.

Ging Internationale Betrekkingen en Internationale Organisatie studeren omdat ze Amnesty en War Child wel vriendelijk vond. Maar kwam erachter dat de hele studie niet over organisaties, maar over organisatie ging. Zonder s. Over dat macht niet in handen is van iets of iemand of een ngo, maar dat macht zit in de manier waarop dingen zijn georganiseerd. Wat ze er vooral van begreep is dat ze er nog nooit goed over na had gedacht. Ging dat doen en kon daar sindsdien niet meer mee stoppen.